سارا عندلیب - پژوهشگر فناوری های نوین در پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی ایران ،

سازگاری با گرانش فضا موجب تغییر رفتار جانور می شود. رفتار حرکتی موسوم به لوکوموشن در کرم سی-الگانس و ابزار پژوهش آن در گرانش با این موضوع مقاله حاضر است. روش مقالات انگلیسی-زبان منتشره در مجلات زیست فضا از 1995 میلادی تا 2015شامل کلید واژگان میکروگراویته و جانوری با جستجو در وب به دست آمده و مخزن مورد نظر با 54 نمونه، مورد بررسی بیشتر برای مقالات قرار گرفت که عبارت سی-الگانس نیز در آنها وجود داشت. نتایج کرم سی-الگانس (با 19 مقاله) و مورچه، بیشترین و کمترین توجه دانشمندان فضا را پس از 1995 به خود جلب کرده اند، درحالی که چهار جانور دیگر شامل موش (با 18 مقاله)، ماهی (7) ، مگس ( 5) و میمون ( 4) در رتبه های میانی طیف قرار دارند. تنها یک منبع از خیل 19 مقاله مرتبط با سی-الگانس ، مستقیماً رفتار حرکتی این جانور را در فضا بررسی نموده و تفاوت معنادار نسبت به گرانش زمین مشاهده نکرده است: ضمناً 18 مقاله دیگر به تغییرات ژنتیک در سلول های عصبی دخیل در حرکت پرداخته و تفاوت معناداری را در تظاهرات ژن گزارش کرده اند. نتیجه گیری تغییر روند پژوهشی سازمان های فضایی از سال 1995 در رابطه با میمون و سگ و گرایش به حشرات ریز با زندگی جمعی و کرم با نقشه سلولی -ژنتیک محل آن، قابل توجه است. همچنین، پژوهش های میان رشته ای قوت گرفته و کاربرد مهندسی برق، ماشین-بینایی در کنار نوربیولوژی فضا جهت توسعه ابزار ویژه در تحقیقات جانوری افزایش یافته است.

سی-الگانس، گرانش پایین، لوکوموشن (حرکت و جابجایی)، نوروبیولوژی فضا