هادی پورنجف - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام، گروه معماری، ایلام، ایران
پاکزاد آزادخانی - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام، گروه معماری، ایلام، ایران

انسان خواه و ناخواه بخشی از طبیعت است. بنابراین اگر به اندازه کافی از قانونمندی محیط و طبیعت آگاه باشد و زندگی خود را با جریان دائمی طبیعت همسو سازد، ضمن راحتی، آسایش و صرفه های مالی و اقتصادی، خود محیط، علاوه بر پایداری در توسعه،محیطی مطبوع، متنوع و دلپذیر در تمام فصول سال ایجاد می کنند. بالعکس عدم توجه به شرایط اقلیمی در طراحی باعث بروز مشکلات عدیده و هزینههای بی مورد اقتصادی و وابستگی زیاد و نیز بروز مسائل زیست محیطی و اجتماعی میشود. انتخاب مصالح و نحوه بکارگیری آنها در ساختمان با توجه به شرایط جوی، به نحوی که منجر به صرفهجویی و بهینهسازی مصرف انرژی گردد،متاسفانه تا به امروز به عنوان یک ملاک و معیار برای مهندسین معماری و طراحان بخش ساختمان مطرح نبوده است. ارزش فوقالعادهسوختهای فسیلی و حجم عظیم سرمایه ملی که در بازیابی است، نیاز به اصلاح ساختار مصرف و ارائه الگوهای مصرف بهینه انرژی را ضروری میسازد. لذا دست اندرکاران صنعت ساختمان لازم است در این راه با عزمی راسختر گامهای بلندتری را بردارند. در این راستاهدف این مقاله توجه به شرایط جوی در انتخاب مصالح و نحوه بکارگیری آنها در ساختمان با توجه شرایط آب و هوایی و اقلیم آنمنطقه است. روش مطالعه در این پژوهش اسنادی، و بر پایه مطالعات کتابخانهای میباشد. با توجه به نتایج صورت گرفته، به طور کلی در کلیه اقلیمهای بسیار دشوار از لحاظ زیستی، همیشه روشهای مختلفی برای رسیدن به آسایش انسان و صرفه جویی در مصرف انرژی وجود دارد. مطلب مهم جهت درک ارزش معماری هر عصر و هر منطقهای، دانستن چگونگی مطابقت ساختمان با اقلیم خاصآن منطقه است. چگونه ساختمان از آفتاب، نسیم و فضای سبز استفاده میبرد و چگونه معمار، یک اقلیم آب و هوایی کوچک میآفریند. همه اینها دلیل و نشانهای از مهارت و اشراف طراح است.

اقلیم، مصالح ساختمانی، مصرف انرژی