سید احمد هاشمی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیکی

امروزه سازمان ها و بخصوص بخش های صنعتی با شرایط متفاوتی که ناشی از پویایی، پیچیدگی و تغییر در درون و بیرون از سازمان ها مطرح می شوند؛ مواجه اند. برای پاسخ به نیازهای جدید مشتریان، سازمان ها نیازمند ایجاد ساختاری توانمند ومنعطف هستند تا در یک محیط رقابتی با بهره مندی از اصول، نرم ها و هنجارهای قابل قبول، امکان دستیابی به اهداف مطلوب را مهیا می سازد. یکی از ابزارهای توسعه و بهره وری در سازمان ها (از جمله در سازمان های پروژه محور) استفاده ازامکان برون سپاری فعالیت ها در قالب کوچک سازی سازمانی و کاهش هزینه ها می باشد. برون سپاری همانند بسیاری از مفاهیم مدیریتی همانند بسیاری از مفاهیم مدیریتی، مسیر تکاملی خود را طی نموده است. سازمان ها آموختند بر خلاف تمایل مدیران می توانند با گسترش فرهنگ برون سپاری بسیاری از فعالیت های خود را به تامین کنندگان خارج از سازمان واگذار نمایند. بعبارتی برون سپاری یک رویکرد مدیریتی است که در تمام زمینه ها قابل استفاده است . هر سازمانی یک یا دوفعالیت خود را که مزیت رقابتی و ارزش آفرینی دارد را حفظ می کند و سعی در برون سپاری سایر فعالیت های خود می نمایند. این روش ابتدا در صنعت فناوری اطلاعات استفاده شد و سپس در زمینه های دیگری از جمله منابع انسانی، بازاریابی وفروش، خدمات مالی و مدیریت مورد استفاده قرار گرفت

برون سپاری، کوچک سازی، خصوصی سازی