کاوه رستم پور - دانشجوی دکتری معماری پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران
سیدغلامرضا اسلامی - دانشیار گروه معماری پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران

فضاهای مسکونی بخش عمده ای از سطوح شهرها را اشغال کرده اند و بخش عمده ای از زندگی افراد در خانه سپری می شود. لذا ارتقا کیفی مسکن سهم مهمی در تامین نیازهای کیفی انسان از جمله هویت دارد. در سالیان گذشته بنا به دلایل مختلف به ویژه نگاه کلان به هویت، توجهی به نقش مردم در هویت یابی خویش در فضاهای مسکونی نگردیده و در بعد جهانی نیز هویت مسکن عمدتا مبنای فردی داشته است که هیچ یک از این دو نگاه گویای کامل هویت مسکن نمی باشند. در نتیجه این پژوهش سعی دارد با روش توصیفی تحلیلی و استفاده از اسناد کتابخانه ای به ارائهی الگویی جامع از هویت مسکن بپردازد که در بر گیرندهی هویت فردی و جمعی باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که هویت مسکن از دو بعد بیرونی و درونی تشکیل می گردد که بعد درونی آن می تواند توسط مردم و بعد بیرونی توسط کارشناسان و سیاست گذاران مسکن شکل گیرد. پیامد این امر به هویت تعاملی مسکن منجر می گردد که نقایص مطرح شده در باب هویت را مرتفع خواهد ساخت.

هویت، مسکن، معماری، هویت فردی و جمعی