امیررضا کریمی آذری - استادیار گروه معماری، دانشگاه هنر و معماری گیلان، رشت، ایران
دیاکو برزنجه - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه - آزاد عجب شیر

با توجه به پیشرفت روز افزون تکنولوژی در تمام موارد مرتبط با ساخت و ساز ساختمانها و رشد چشم گیر انواع مصالح، وسایل ساخت و ساز و متاسفانه تغییراتی در بالاتر رفتن حال و هوا و کیفیت فضایی در معماری معاصر وجود ندارد، به گونهای که فضاهای معماری امروزی به فضاهای تک بعدی و کم معنی تبدیل شده است. از میان فضاهای پیرامونی، خانهبلافصلترین فضای مرتبط با انسان است، که به طور روزمره از آن تأثیر میگیرد. آنچه امروزه مساله معماری معاصر به ویزه مساکن ماست این است که از بوم خود جدا شده و جایگاه معماری بومی در آنها مشخص نمیباشد. در این راستا در این مطالعه به بررسی نقش و جایگاه معماری بومی در طراحی مجتمع مسکونی کوی آفتاب در شهر بوکان پرداخته شدهاست. روش تحقیق تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانهای، اسنادی و میدانی میباشد. و همچنین از نرم افزار SPSS برای تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل نشان داد که در تمامی شاخصها با sig های به دست آمده 0/000 رابطه معنادار و مثبتی بین نقش معماری بومی در طراحی مجتمع مسکونی کوی آفتاب وجود دارد. به این معنا که تاثیر مثبت و معناداری معماری بومی در محتمع مسکونی کوی آفتاب در شاخصهای مطرح شده داشته است

معماری بومی، مسکن، توسعه پایدار، شهر بوکان