محمدتقی پیربابائی - دکترای طراحی شهری، دانشیار دانشگاه هنر اسلامی تبریز
الهام پیلهگر - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه هنر اسلامی تبریز،

زمینهگرایی یکی از دیدگاههای شهرسازی است که ابعاد مختلف کالبدی، تاریخی، اجتماعی-فرهنگی، زیست محیطی، اقتصادی و ... را شامل میشود. یکی از اهداف طراحی شهری زمینهگرا آشنایی با روشهایی است که برای ایجاد ارتباط بصری سازگار و همگونتر میان ساختمانها، میتوان از آن بهره جست. رویکرد طراحی شهری زمینهگرا، مبتنی بر توجه واحترام به ارزشهای زمینه ای است و احترام به زمینه مستلزم هماهنگی میان اجزای بناهای مجاور یکدیگر و رعایت اصول و معیارهای طراحی بدنه شهری میباشد. در این پژوهش ضمن معرفی ارکان و اجزای بناها، اصول و معیارهای طراحی جداره و همچنین نحوه کاربرد و راههای دستیابی به آنها بررسی شده است. اصول مذکور عبارتند از: نظم، وحدت، تعادل،نسبت و تناسب، مقیاس، هماهنگی، ریتم، پیوستگی و تداوم. این اصول به منظور استقرار مناسب عناصر نما در کنار یکدیگر و شکلگیری کل منسجم از آنها و نیز تطابق کلیت جداره و نمای بوجود آمده با خواست زیباشناسانه بیننده بکار میرود.

زمینه گرایی، جداره شهری، بدنه شهری، ارکان و اجزای نما