سید مهدی قانون خواه - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی عجب شیر
امیر رضا کریمی آذری - استادیار گروه معماری دانشکده هنرو معماری دانشگاه گیلان

کشور ما ایران که اولین تمدن و امپراطوری عظیم جهان را داشته است، معماری به عنوان عالی ترین جلوه ی آثار بشری، الگو و سمبلی از تلفیق هنر و استعداد و ذوق معماران ایرانی با فرهنگ و هویت و علوم زمان خود بوده است. هویت، واژهای بسیار ساده اما با مفهومی بسیار پیچیده است. از آنجا که یکی از شیو ه ها ی بررسی هویت جامعه، توجه به عناصر فضایی و ارتباط آن با فرهنگ جامعه است، مسئله ی فرهنگ و هویت یک جامعه همواره در معماری مسکونی یک کشور تاثیر گذار است و از آنجایی که خانه اولین فضایی است که انسان به طور روزمره در ارتباط متقابل با آن قراردارد، از آن تاثیر گرفته و بر آن تاثیر می گذارد و همچنین خانه اولین فضایی است که آدمی احساس تعلق فضایی را در آن تجربه می کند. احداث یک خانه پدیده ای فرهنگی محسوب شده و شکل و سازمان فضایی آن به شدت تحت تاثیر فرهنگی است که به آن تعلق دارد. مفهوم عام سکونت در اندیشه و معماری مدرن، باعث شکل گیری وجود گسترده ی کیفی سکنی گزینی انسان و ساختن محیطی متناسب با آن شده است و سبک زندگی غالب بر افراد یک جامعه می تواند مبین فرهنگ غالب و نیز مؤلفه های اساسی زندگی افراد آن جامعه باشد و با مسائل کلیدی و حساسی چون هویت فردی و اجتماعی پیوند خورده است. سبک و روش زندگی ازالگوهای فرهنگی، رفتاری، اقلیم و عقاید مذهبی و فکری شکل می گیرد که افراد به طور روزمره آنها را در زندگی فردی و اجتماعی خود به کار می برند. در این مقاله با کمک روش توصیفی _ تحلیلی و مطالعه منابع کتابخانه ای و میدانی به استخراج و بررسی در مورد تاثیر متقابل فرهنگ و سبک زندگی افراد جامعه در خانه های مسکونی مورد بررسی قرار می گیرد

فرهنگ، هویت، محیط، معماری مسکونی، معماری