محمد کوچک زاده قرا - کارشناسی ارشد عمران راه و ترابری دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی
مرتضی حسینعلی بیگی - استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
امیر مدرس - استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

روسازی بتنی برای ساخت راه های مختلفی استفاده می شود. چنانچه روسازی های بتنی با مصالح با دوام و پایدارطراحی و ساخته شوند، می توانند مدت زیادی را بدون هیچ تعمیری و یا با تعمیر اندک سپری کنند. بتن عموما هزینههای ابتدایی بالایی نسبت به آسفالت دارد اما عمر بیشتر و هزینه های تعمیر و نگهداری کمتری دارداما با توجه بهمشکلات روسازی های آسفالتی در محورهای پرترافیک که اغلب دارای خرابی هایی از جمله ناهمواری ها، ترک و اضمحلالزودهنگام می باشند، کاربرد روسازی های بتنی سبب رفع مشکلات مزبور و کاهش دوره تعمیرات می گردد .در این مطالعه به بررسی استفاده از میکروسیلیس و نانوسیلیس به عنوان جایگزین درصدی ازوزن سیمان در ترکیباتبتن پرداخته شد. علاوه بر آن از الیاف های فولادی (0.2 و 0.3 و 0.5 درصد حجمی) و PPS؛ (0.1 و 0.15 و 0.2 درصد حجمی) به منظور بهبود خصوصیات مکانیکی بتن متخلخل استفاده شد. نتایج آزمون های خصوصیات مکانیکی بتن هایحاوی میکرو ونانوسیلیس و الیاف بیانگر افزایش قابل توجه در مقاومت فشاری، کششی و خمشی بوده است. همچنین درهمه مخلوط ها مقاومت فشاری، کششی و خمشی در بتن حاوی الیاف و پوزولان به یک صورت بوده .در تمام طرح ها با افزایش درصد نانوسیلیس تا درصد بهینه 4 درصد ومیکروسیلیس تا 8 درصد در بتن های حاوی الیاف،مقاومت فشاری نمونه های حاوی الیاف بهبود یافت. الیاف نسبت به میکرو و نانوسیلیس تأثیر چندانی بر نفوذپذیری وتخلخل نداشته و این در حالی است که با افزایش مقدار میکرو و نانوسیلیس نفوذپذیری و تخلخل به سرعت کاهش می یابد.

میکرو و نانوسیلیس، روسازی بتنی متخلخل، مشخصات مکانیکی، الیاف فلزی و PPS