سید مسعود حسینی - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد گناوه
محمد جواد شیخ داودی - استادیار دانشگاه شهید چمران اهواز

تسطیح اراضی زراعی یکی از مسائل مهمی است که به خصوص در چند سال اخیر به دلیل مشکل کم آبی در کشور به عنوان یکی از راههای استفاده صحیح از منابع آب در کشاورزی به شمار می آید. تسطیح اراضی به روش های متفاوتی مثل روش مهندسی (گریدر، اسکریپر و یا لولر های لیزری و یا مرسوم صورت می پذیرد، که در هر روش به انرژی و سوخت زیادی نیاز است. در بین روش های مذکور انتخاب روشی که بتواند علاوه بر انجام دقیق عملیات تسطیح، از اتلاف انرژی و سوخت در مزرعه جلوگیری کند خیلی مهم است. امروزه اسکریپرها و لولرهای لیزری که در امر تسطیح کاربرد دارند با عرض کارهای متفاوت ساخته شده اند و هر کدام از آنها به یک نیروی متفاوت جهت انجام عملیات تسطیح در سطح مزرعه نیاز دارند. انتخاب نامناسب یا عدم تناسب بین تراکتورو لولر باعث اتلاف انرژی و سوخت در مزرعه می شود. تحقیق حاضر به منظور بدست آمدن یک تناسب صحیح بین لولر و تراکتور انجام شده است. که در این تحقیق از یک دستگاه تراکتور نیوهلند T155 و یک دستگاه تراکتور مسی فرگوسن 399 چهار چرخ محرک برای تامین نیروی مورد نیاز استفاده شده است. به همراه هر کدام از این تراکتور یک لولر لیزری و لولر مرسوم به عرض کار 3 متری استفاده شده است. بر اساس نتایج بدست آمده مشخص شد که بین تراکتور نیوهلند T155 و تراکتور مسی فرگوسن 399 چهار چرخ محرک، تراکتوری که قادر به کشیدن لولر 3 متری لیزری و همچنین لولر مرسوم با در نظر گرفتن تلفات انرژی کمتر در مزرعه و همچنین مصرف سوخت کمتر داشت، تراکتور مسی فرگوسن 399 چهار چرخ محرک بود.

تسطیح لیزری، سوخت مصرفی، توان مورد نیاز، هزینه