داریوش یاراحمدی - دانشیار اقلیم شناسی دانشگاه لرستان
زهرا یارمرادی - دانشجوی دکترای اقلیم شناسی دانشگاه لرستان
زهرا زارعی چقابلکی - دانشجوی دکترای اقلیم شناسی دانشگاه لرستان

بیماری سالک جلدی به عنوان یکی از مهمترین بیماری های حاره ای که در ایران سالانه حدود 20 هزار نفر را مبتلا می سازد، تاثیرپذیری بالایی از شرایطمحیطی و آب و هواشناختی دارد. این بیماری از طریق حلقه انتقال خود که گونه ای از پشه های خاکی خانواده فلبوتوموس می باشد، به شدت متاثر ازعوامل محیطی، به ویژه عناصر آب و هواشناختی است . استان یزد همواره یکی ازکانون های اصلی بروز بیماری، در ایران بوده است . هدف اساسی این تحقیق بررسی تاثیر شرایط آب و هواشناختی استان یزد، در شیوع و بروز بیماری سالک جلدی طی دوره آماری 1386 تا 1390 می باشد . در این راستا داده های مربوط به شیوع بیماری از مراکز بهداشتی استان به صورت ماهیانه دریافت گردید . داده های مربوط به عناصر آب و هواشناختی به صورت داده های ماهانه دما، برای دوره آماری مورد نظر از سازمان هواشناسی اخد گردید . در نهایت با تحلیل همبستگی ها در مقیاس ماهانه سعی شد که وابستگی های شیوع این بیماری با فاکتورهای محیطی در زمان های مختلف، آشکار گردد . نتایج گویای آن بود که شیوع بیماری با دمای هوا، ارتباط معکوسی دارد که برابر 0/37- می باشد. در حالی که میزان همبستگی شیوع بیماری با فاکتورهای رطوبتی محیط مانند بارش و رطوبت نسبی، به ترتیب برابر، 0/11/ و 0/35 می باشد که گویای آن است که ارتباط مستقیمی بین میزان رطوبت نسبی هوا و بروز بیماری می باشد، این بدین معنی است که رطوبت مهم ترین عامل کنترل کننده تغییرات شیوع بیماری سالک در استان یزد می باشد.

سالک جلدی،پشه خاکی، عناصر اقلیمی،استان یزد