خسرو موگویی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات
مصطفی قبائی آرانی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند
محبوبه شمسی - دانشگاه صنعتی قم

در سال های اخیر، استفاده از فناوری رایانش ابری به طور فزاینده ای گسترش یافته است. مراکز داده ابری، زیرساخت توزیع شده مناسبی برای توسعه بسترهای ارتباطی و خدماتی را فراهم می کنند. افزایش محبوبیت و سودآوری فناوری رایانش ابریف به تأمین قابلیت ها ویژگی های مورد نظر استفاده کنندگان وابسته می باشد. یکی از مهمترین خواسته استفاده کنندگان تخصیص منابع بر اساس نیاز به منظور تأمین کارائی مطلوب می باشد. چالش های مربوط به تحقیق این خواسته، در حوزه یکی از قابلیت های رایانش ابری به نام مقیاس پذیری مطرح و بررسی می گردد. مقیاس پذیری، با مفهوم تخصیص و بازپس گیری منابع متناسب با حجم درخواست ها سعی در استفاده حداکثری از توان منابع موجود و به کارگیری منابع غیرفعال به منظور افزایش کارائی یا غیرفعال کردن منابع موجود متناسب با حجم درخواست ها در جهت کاهش هزینه اجرا درخواست ها، سروکار دارد. تحقیقات متنوعی به منظور مقیاس پذیری بهینه منابع در بستر ابر انجام شده است که هر کدام متناسب با ماهیت زمینه و منابع عملیاتی نقاط ضعف و قوتی دارند. در این مقاله سعی داریم تا ضمن تشریح مفهوم مقیاس بندی، تحقیقات انجام شده در این حوزه را معرفی و سپس به مقایسه و ارزیابی نتایج بپردازیم.

راینش ابری، مقیاس پذیری، مقیای بندی اتوماتیک