مهدی تلخابلو - استادیار گروه زمین شناسی دانشگاه خوارزمی تهران
زهرا مطهری نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی مهندسی دانشگاه خوارزمی تهران

یکی از مهم ترین مسائل در احداث سدهای مخزنی، برآورد تزریق پذیری پی سنگ آن است که مقدمه ای در جهت طراحی پرده آببند می باشد. تا کنون ارزیابی تزریق پذیری بر پایه نتایج آزمایشات فشار آب WPT بوده است، اما این برآورد، تزریق پذیری ویژه تزریق سنگ ها که برای هر نوع سنگ متفاوت می باشد در را نظر نمی گیرد. بنابراین در این مقاله روش جدیدی بر پایه مقادیر جذب ویژه معرفی شده، و سپس با استفاده از آن، تزریق پذیری توده سنگ های ساختگاه سد شنجور مورد ارزیابی قرار گرفته است. مطالعه ای بر که روی مغزه های حاصل از حفاری گمانه های اکتشافی در توده سنگ های پی سنگی در تکیه گاه های سد مذکور انجام گردیده و همچنین بررسی نتایج آزمایشات WPT انجام در شده این گمانه ها و در نهایت محاسبه مقادیر جذب ویژه در گمانه های تکیه گاه چپ و راست، نشان می دهد که پی سنگی در تکیه گاه ها تزریق ناپذیر می باشد.

سد شنجور، تزریق پذیری ، مقدار جذب ویژه