مجید کاشانی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی
سیمین ارمغان - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد یادگار امام خمینی

گردشگری در مفهوم پایداری، دربرگیرنده پردازش معنایی خاص خود است. زایش این مفهوم در ادبیات گردشگری، حاصل تلاش در جهت دستیابی به پایداری در تمامی زمینه های توسعه است. توسعه پایدار یکی از اهداف عینی این عصر از صنعت گردشگری است. پس اندازه گیری عملکرد و اثراتش در مقصدهای گردشگری یک ضرورت است. بنابراین پژوهش حاضر با ارزیابی پایداری توسعه گردشگری در روستاهای هدف و نمونه گردشگری شهرستان نور با استفاده از روش شناسای توصیفی تحلیلی، پیمایشی به بررسی ابعاد و شاخص های مؤثر در پایداری گردشگری روستایی پرداخته که طی آن به منظور گردآوری اطلاعات از روش های اسنادی و کتابخانه ای استفاده شده است. جامعه مورد مطالعه در این تحقیق روستاهای هدف و نمونه گردشگری شهرستان نور می باشد که بر اساس فرمول کوکران 310 خانوار به عنوان حجم نمونه انتخاب شده است. اطلاعات گردآوری شده بر اساس آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از آزمون اسپیرمن و مدل بارومتریک پایدار می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که گردشگری در پایداری زیست محیطی، اجتماعی- فرهنگی و اقتصادی روستاهای هدف و نمونه گردشگری شهرستان نور رابطه معناداری وجود دارد و ماهیت عملکردی گردشگری، نشان می دهد که وضعیت پایداری از سطح متوسط در ابعاد زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی فرهنگی به سمت ناپایدار بالقوه (ضعیف) و ناپایدار در حال شکل گرفتن است و ادامه روند فعلی با گذار از وضعیت بالقوه ناپایدار، در آینده ای نزدیک به وضعیت ناپایدار ختم خواهد شد.

گردشگری روستایی، روستای هدف و نمونه گردشگری، گردشگری پایدار، توسعه روستایی