علی عبدی جمایران - کارشناسی ارشد کارآفرینی سازمانی دانشگاه تهران و مدرس دانشگاه
هادی شعبانی - کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی دانشگاه علامه طباطبایی و مدرس دانشگاه
ولی نجف وند - کارشناسی ارشد کارآفرینی ترویج و توسعه دانشگاه تهران
نگین محمد زاده - برنده جشنواره خوارزمی خلاقیت استان تهران

در فضای رقابتی و پویای امروز شرکت ها با چالش های جدی برای تامین نیاز ها و خواسته های روبه رشد مشتریان، روبرو هستند.خلاقیت و نوآوری عاملی برای رشد و بالندگی چه در سطح سازمانی چه در سطح فردی است. مدیران باید به نوآوری و خلاقیت در سازمان خود توجه خاصی داشته باشند. معیار اصلی آن ها برای گزینش منابع انسانی باید مبتنی بر نوآوری و خلاقیت باشد و به تربیت منابع انسانی خلاق و نوآور در سازمان خود بپردازند. آموزش به صورت ادراکی و رفتاری می تواند در سازمان انجام شود. با آموزش می توان نگرش های منفی را از بین برد و خلاقیت و نوآوری را در سازمان افزایش داد. خلاقیت به تولید ایده ها و خلق فکرهای جدید و نوآوری به بکارگیری ایده ها برمی- گردد. نو آوری یعنی به کارگیری توانایی های ذهنی، تولید و ارائه محصول و خدمات به بازار می باشد. نوآوری موجب توسعه محصول جدید و پیشرفت سازمان میشود مدیران به منظور داشتن شرکتی پویا و یاد گیرنده باید به تربیت و آموزش منابع انسانی خود بپردازند وسرمایه خاصی را به این مهم اختصاص دهند و به مشاهده و ارزیابی عملکرد منابع انسانی خود بپردازند. در دنیای آشفته ی امروز، اهداف سازمان ها به تواناییکارمندان آن ها برای انجام وظایف خود برمی گردد و همچنین به سازگاری آن ها با محیط متغیر بستگی دارد. تربیت منابع انسانی با توجه به تغییرات سازمانی و محیط، سبب کارآمد شدن افراد و فعالیت های آن ها می شود و بر روند کارآمدی می افزاید. برای باقی ماندن شرکت ها در عرصه رقابت باید نوآور بود. موفقیت در کسب و کارها امروزه حول محور افراد میچرخد نه سرمایه. شرکت ها از منابع انسانی به عنوان اهرمی برای دستیابی به نوآوری استفاده میکنند. شرکت های موفق آن هایی هستند که از ایده های کارمندان استقبال میکنند و بهترین آن ها را به مرحله اجرا در میآ ورند. مدیران باید نسبت به کارمندان خود واکنش نشان دهند و از طرح های نوآورانه آن ها حمایت کنند و به آن ها انگیزه دهند، در این مقاله با روش کتابخانه ای توصیفی به بیان این مسئله پرداخته شده است.

آموزش، خلاقیت، نوآوری، تعالی، سازمان