محمدرضا بابایی - استادیار گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحدیادگار امام خمینی ره شهر ری ، تهران، ایران
فاطمه بادامچی - دانشجوی مدیریت فناوری اطلاعات مدیریت دانش، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

عصر حاضر، عصر تحولات و تغییرات شگرف در فناوریهاست. عصری که ساختار فکری آن آکنده از عمق بخشیدن به اطلاعات و توجه به مشارکت نیروی انسانی خلاق و دانشگرا به جای نیروی انسانی عملکردی است. از اینرو،مدیریت هوشیار بر آن است تا هر چه بیشتر و بهتر در جهت استفاده از ابزاری به نام دانش برای رویارویی و مقابله با عوامل عدم اطمینان، حفظ موقعیت و ایجاد خلاقیت و نوآوری جهت گسترش عرصه رقابتی بر خود برآید. اینامر مستلزم این است که سازمان با ارج نهادن به مدیریت دانش و متقابلا مدیریت خلاقیت و نوآوری، آن را به عنوان یک نیاز استراتژیک و ضروری جهت پیشگامی در عرصه رقابتپذیری، در زمره برنامههای اولویتدار خود قرار دهد. مدیریت نوآوری در واقع فرایندی است که که از طریق ترکیب و یکپارچگی اجزای مختلف دانش به پدید آوردن بدیهیات میپردازد. در این راستا به کارگیری دانش ضمنی به عنوان محرکی اساسی در موفقیت فرایند نوآوری، تاثیر قابل ملاحظهای در کارایی شرکتها خواهد داشت. مقاله حاضر در آغاز دلایل اهمیت دانش ضمنیدر فرایند خلاقیت، نقش دانش ضمنی را در مدیریت نوآوری شناسایی کرده و مواردی از موانع و مشکلات ایجاد و سهیم آن را ذکر میکند. سپس براساس آخرین پژوهش های انجام گرفته در این حوزه، مدل یکپارچهای برای تشریح تاثیر دانش ضمنی بر مدیریت موفقیتآمیز نوآوری تشریح و ارائه میگردد، در پایان اهرمهای کلیدی مدیریت دانش ضمنی شناسایی شده و تاثیر مثبت آن بر موفقیت نوآوری مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد

دانش ضمنی، نوآوری، خلاقیت، مدیریت دانش، تسهیم دانش