رضا قربانی - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی مهندسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه دامغان، ایران
ابراهیم رحیمی - استادیار دانشکده علوم زمین، دانشگاه دامغان، ایران
محمد بشیرگنبدی - استادیار دانشکده علوم زمین، دانشگاه دامغان، ایران

در این پژوهش خاک های استان سمنان از نظر واگرایی مورد مطالعه قرار گرفته است. ابتدا 40 محل برای نمونه برداری در سطح استانسمنان تعیین شد. پراکندگی این نقاط به نحوی بود تا تقریباً کل استان سمنان را پوشش دهد. این 40 نقطه از تمام شهرستان های استاناز جمله دامغان، شاهرود، میامی، سمنان، مهدی شهر، سرخه، آرادان و گرمسار انتخاب شد. نمونه های اخذ شده به آزمایشگاه مکانیک خاکدانشگاه دامغان منتقل گردید. بر روی این نمونه ها آزمایش های شناسایی خاک های واگرا شامل آزمایش پین هول، شیمیایی، هیدرومتریدوگانه و کرام (Crumb) انجام شد. عوامل مؤثر در واگرایی هر یک از نمونه ها امتیازبندی شده و واگرایی هر یک به تفکیک شهرستان هایاستان سمنان، به صورت عددی بیان گردید و براساس این شاخص عددی پدیده واگرایی در هریک از شهرستان ها به طور جداگانه تعریفشد. این پهنه بندی به خصوص در احداث سازه های هیدرولیکی و راه ها قابل استفاده است. نتایج این امتیازبندی بیانگر این مطلب است کهخاک های استان سمنان عمدتاً علی رغم میزان بالای سدیم جز در چند نقطه (مطابق روش شیمیایی شرارد) پتانسیل واگرایی ندارد.

بررسی پتانسیل واگرایی، استان سمنان، پین هول، روش شیمیایی