نازیلا یعقوب نژاد اصل - دانشجوی دکتری مخاطرات ژئومورفولوژیک، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، انتهای خیابان دانشگاه، دانشگاه محقق اردبیلی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه جغرافیای طبیعی (ژئومورفولوژی)
محمدحسین فتحی - دانشجوی دکتری مخاطرات ژئومورفولوژیک، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، انتهای خیابان دانشگاه، دانشگاه محقق اردبیلی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه جغرافیای طبیعی (ژئومورفولوژی)

فرسایش خاک به عنوان یکی از مشکلات محیط زیستی شناخته شده است که بسیاری از کشورهای جهان با آن مواجه هستند. تغییرکاربری زمین و مخصوصاً رخداد سیل در طی اینیک دهه در حوزه های کوهستانی شما غرب کلانشهر تهران باعث فرسایش پذیری خاکدر این نواحی شده است. این حوزه ها به صورت مراکز تفریحی درآمده اند و افراد بسیاری اوقات فراغت خود را در این نواحی می گذرانند. باتوجه به اینکه مسائل سیل و فرسایش خاک باهم در ارتباط هستند، بنابراین شناسایی پهنه های در معرض خطر فرسایش خاک برایجلوگیری از آسیب های زیست محیطی و خسارات مالی در این زمینه احساس می شود. لذا از معیارهای تراکم شبکه زه کش، بیشترینمیزان بارندگی روزانه، خاک، کاربری زمین، زمین شناسی، شیب، ارتفاع، انحنا پروفیل و انحنا پلانی متریک استفاده شده است. نتایج اینتحقیق نشان داد که در حدود 33/52 درصد از مساحت حوزه در پهنه های با خطر فرسایش بسیار زیاد تا زیاد قرارگرفته است. حدود 23/47 درصد در پهنه باخطر فرسایش متوسط قرار دارد. در حدود 42/99 درصد از مساحت حوزه در پهنه های با خطر فرسایش کم و بسیار کم قرارگرفته است. از مطالعاتی که از حوزه بهدست آمده است می توان اینطور نتیجه گیری کرد که علت فرسایش پذیری بسیار زیادتا زیاد در این حوزه آبخیز، عوامل توپوگرافی، اقلیمی، زمین شناسی و انسانی هستند. با توجه به اینکه این حوزه نقش تفرجگاهی داردبنابراین برای جلوگیری از تخریب زمین، سیل، آلودگی منابع آبی سطحی و زیرزمینی، پیشنهاد می شود که عملیات آبخیزداری و حفاظتخاک در این حوزه به وسیله مهندسین منابع طبیعی و آبخیزداری اعمال شود. نقشه های حاصل از پهنه بندی خطر فرسایش خاک می تواندمورداستفاده مهندسین منابع طبیعی و آبخیزداری قرار گیرد.

مخاطرات فرسایش خاک، عوامل مؤثر، مدل فازی، جی آی اس