آرزو معمار - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، ایران
کاوه بذرافکن - دکترای معماری، عضو هیئت علمی دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، ایران

آموزش و پرورش، پیوندی نا گسستنی با خط فکری و فلسفی هر عصری دارد. در نتیجه با تغییر در فلسفه و به تبعآن سیستم های فرهنگی – اجتماعی جوامع در دوران مختلف، نظام هدایت کننده آموزش و پرورش نیز باید تغییرکند تا افراد جامعه با تکیه بر آن، برای زندگی بهینه در دوران خود، آماده شوند. حال سوال اصلی که این پژوهش درپی پاسخ به آن می باشد، این است که آیا می توان با تغییر معماری فضاهای آموزشی، پاسخی مناسب برای تغییرفلسفه های جدید آموزشی پیدا کرد؟ در راستای رسیدن به تعریفی برای فضاهای آموزشی نوین، بررسی فلسفه هایروز و دنیای پست مدرن، مفاهیم جدید مطرح شده در باب آموزش و پرورش و عوامل موثر بر تعلیم و تربیت در ایندوران ضروری به نظر می رسد. از این رو در این پژوهش، با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی و تکیه بر اسنادموجود کتابخانه ای، ابتدا به تعریف مفاهیم آموزشی و مباحث مطرح شده در آموزش و پرورش پست مدرن پرداختهشده و در پی آن، به دنبال پیدا کردن راه حل هایی در این راستا در فضای معماری خواهیم بود.

آموزش و پرورش، پست مدرنیسم، معماری