مریم سادات میریان حسین آبادی - قطب علمی کنترل و پردازش هوشمند و آزمایشگاه هوش مصنوعی و رباتیک، گروه
مجید نیلی احمدآبادی - قطب علمی کنترل و پردازش هوشمند و آزمایشگاه هوش مصنوعی و رباتیک، گروه

در این مقاله، برای افزایش تحمل پذیری خطا در سیستم های گسترده ) ١ توزیع شده ) وبه ویژه سیستم های چندعامله روشهایی پیشنهاد شده است . این روشها حتی با وجود شرایط نایقینی و در نظر گرفتن عاملهای غیرهمسان که برخی دارای قابلیتهای ویژهای هستند، با مبتنی بودن بر یک الگوریتم نسبتا بهینه برای تقسیم مجدد وظایف، عمل مینمایند . روشهای پیشنهادی این تحقیق، در تکمیل پژوهشهای قبلی و به ویژه ] [12 صورت گرفته اند . در این روش، عاملهای کمک رسان در صورت لزوم، بر اساس الگوریتمی گسترده و نسبتا بهینه ٢ اقدام به انتخاب وظیفه می کنند و بدون برقراری ارتباط صریح، مناسب ترین وظیفه را از لحاظ سرعت و توان پردازشی ( عملیاتی ) و قابلیت اعتماد خود و نیز درجه اهمیت وظیفة مورد نظر بر عهده می گیرند . بنابراین از این طریق همکاری ضمنی میان عاملهای کمک رسان برقرار می شود وتا زمانی که شرایط نیاز به کمک برطرف نشده، به این روش از کاهش کارایی سیستم جلوگیری می گردد . این مکانیزم جدید برای تقسیم وظیفه، عملکرد سیستم را در مقایسه با روشهای قبلی مطرح شده در پژوهشهای پیشین که راهکاری برای کنارآمدن با نایقینی و ناهمسانی عاملها، نداشتند به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد

سیستم چندعامله، تحمل پذیری خطا، الگوریتم تقسیم وظیفه، تصمیم گیری گسترده