حسین مزاری منقابی - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی و اصلاح سبزیها و دبیر انجمن علوم باغبانی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی -دانشگاه تهران
مجتبی دلشاد - دانشیار فیزیولوژی و اصلاح سبزیها پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
عبدالکریم کاشی - استاد فیزیولوژی و اصلاح سبزیها پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

بسترهای کشت بدون خاک دارای ویژگی های فیزیکی متفاوتی میباشند. تغییر در نوع و نسبت اجزای بستر میتواند سبب تغییر در خصوصیات فیزیکی بستر ترکیبی، و در نتیجه تغییر در مدیریت محلول رسانی گردد. به منظور بررسی اثر اختلاط دو نوع ماده افزودنی (ماسه و پرلیت) و سطح اختلاط ( 10 سطح)، در پیش بینی فرکانس محلول رسانی در بسترهای ترکیبی پرلیت کوکوپیت و ماسه کوکوپیت(، آزمایشی در قالب فاکتوریل و بر پایه کاملا تصادفی در - - شش تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد بین مقدار ماده افزودنی و ویژگی های فیزیکی کوکوپیت یک رابطه ی خطی وجود دارد. اگرچه افزایش پرلیت و ماسه به کوکوپیت سبب تغییرات همسویی در حجم هوای موثر، چگالی توده، ظرفیت نگهداری آب و خلل و فرج موثر شد، اما به ازای افزایش هر واحد پرلیت یا ماسه مقدار این تغیرات متفاوت 4 درصد کاهش ظرفیت نگهداری آب در بستر ترکیبی بود. به طوری که به ازای افزایش هر 10 درصد پرلیت، 4/56 درصد بود. نتایج حاصل از معادلات رگرسیونی نشان حاصله اتفاق میافتاد در حالی که این مقدار در مورد ماسه 6/5 داد مدیریت محلول رسانی در نسبت های اختلاط یکسان پرلیت یا ماسه با کوکوپیت، متفاوت بوده و بستر ترکیبی ماسه کوکوپیت در قیاس با بستر ترکیبی پرلیت کوکوپیت، در درصد های اختلاط مشابه، نیاز به محلول رسانی - - متواتر تری دارد

بسترهایکشت بدون خاک، خصوصیات فیزیکی، ظرفیت نگهداری آب بستر، فرکانس محلولرسانی