شهین شیخ سنگ تجن - دکتری زبان شناسی استادیاردانشگاه پیام نور

گویش تالشی یکی اززبانهای ایرانی غربی شمالی است که دربرخی ازشهرهای استان گیلان ازجمله ماسال شاندرمن رضوانشهر و ماسوله و نیز درمناطقی ازجمهوری اذربایجان با آن گفتگو میشود گونه ای ازتالشی که دراین مقاله بررسی میشود مربوط به تالشی غربی شهرستانهای ماسال و شاندرمن واقع در60کیلومتری رشت استواکه های گویش تالشی با زبان فارسی معیار تفاوت عمده ای دارند ازجمله آنکه واکه کوتاه o دراین گویش تمایز واجی ندارد و واکه مرکزی ǝ دربسیاری ازکلمات تمایز دهنده است دراین مقاله پنج گویشور مرد تالش واکه های این گویش را بطور مجزا و نیز دربافتهای همخوانی متفاوت تولید کرده اند براساس آواشناسی ازمایشگاهی و با استفاده ازنرم افزار پرت (Praat) بورسما وونینک 2010 به بررسی و ضبط واکه های گویش تالشی پرداخته و سپس براساس میانگین بسامدهای سازه ای اول و دوم فضای واکه ای را براساس دومقیاس بارک و هرتز درواکه های مستقل ازبافت همخوانی و نیز دربافت همخوانی پس ازهمخوان v به دست آورده ایم

گویش تالشی ، واکه ها ، بسامدهای سازه ای ، بافت مستقل ازهمخوان و بافت همخوانی