الهام شلماشی - دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقاتتهران، ایران
سمیرا سعیدی - دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقاتتهران، ایران
میدیا رشادی - دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقاتتهران، ایران

در این مقاله یک معماری مقیاس پذیر برای شبکه های نوری روی تراشه ارائه میگردد که هم بندی بکار رفته تغییر یافته هم بندی اسپایدرگان بوده و با توجه به الگوریتم مسیریابی و ویژگی های هم بندی دو نوع مسیریاب طراحی گردیده، مسیریابهای پیشنهادی دارای یک ساختار نوری غیرفعال هستند که مسیریابی داده های نوری را بر اساس طول موج آنها و بدون دخالت سیگنال های الکتریکی میسر میسازند. در / این معماری از تعداد 2 n استفاده شده است (λ)طولموج . این کاهش تعداد طول موج سبب افزایش مقیاس پذیری طرح نسبت به معماری های گذشته شده است، از طول موج یک داده ی نوری به عنوان آدرس مقصد برای تعیین مسیر داده در گره ی میانی استفاده می شود و دیگر نیاز به قراردادن آدرس مقصد در بستهی ارسالی نیست، در این طرح از تکنیک WDM و مسیریابی طولموج استفاده شده است. معماری پیشنهادی از لحاظ تعداد ریز حلقهی تشدیدگر بکاررفته درآن و مقادیر Insertion loss وPower budget با معماریهای Photonic mesh , معماری مبتنی بر مسیریاب AOS مقایسه شده و نتایج بهتری را ارائهمیدهد.

شبکه روی تراشه، شبکه ی نوری، WDM ، ریزحلقه ی تشدیدگر، مسیریاب نوری، مسیریابی طول موج