کامبیز باقرزاده - کارشناس ارشد مهندسی و مدیریت ساخت دانشگاه علم و صنعت ایران
جواد محمودی فرد - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور

وقوع سیلاب در محیط های شهری علاوه بر خسارات مالی زیادی که در بر دارد از نظر تلفات انسانی نیز حائز اهمیت است. در این میان محیط های زیرزمینی به علت محدودیت فضا، انباشت سرمایه در فضاهای کوچک، آثار مخرب زیست محیطی و شرایط دشوار خروج و فرار افراد کمان بسیار قابل توجه است. آثار مخرب وقوع سیل را می توان در دو حوزه خسارات مستقیم و غیرمستقیم بر سینه خود. سازه های زیرزمینی مانند ایستگاه های مترو، تونل های شهری، شبکه های تأسیساتی و... از جمله مستعدترین نواحی برای ورود آب های سطحی به داخل آنها می باشد. در صورتی که این سازه های زیرزمینی در برابر ورود آب های سطحی و سیلاب ها محافظت نشوند، امکان آب گرفتگی آنها و حتی احتمال مسدود شدن آنها نیز وجود خواهد داشت. در این مقاله با تحلیل سیلاب سال 1391 متروی تهران، روش های مختلف مدیریت سیلاب در محیط های زیرزمینی را تحلیل و بررسی نمود و راهکارهایی برای مقابله و مدیریت قبل، حین و بعد از سیل ارائه می نماییم.

سیل، مترو