پگاه پرگالی - دانشجو کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران مرکز
آتوسا مدیری - مدیر گروه شهر سازی استادیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران مرکز
پویان شهابیان - استادیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران مرکزی

خیابان در ابتدا عنصر اصلی ساختار شهر بوده و به عنوان یک فضا ی شهری انسان محور شناخته شده است اما با ورود به دوران صنعتی شدن و مدرنیته به شکل ماشین محور در آمده است در کشور های جوامع پیشرفته شکل خیابان ها به جایگاه اصلی خود ر زندگی مردم بازگردانده شده است اما کشور های در حال توسعه در مرحله گذار خیابان از نقش تراوری به نقش اجتماعی اند در این بین ارتباط خیابان ها با محیط زیست و اجتماعی فراموش شده است و شرایط نامطلوب وناپایدار برای زندگی در خیابان و بافت اطراف بوجود آورده است خیابان های کامل با در نظر گرفتن نیاز های اجتماعی اقتصادی و زیست محیطی جامعه مورد نظر سعی بر ایجاد زمینه ی حضور کلیه افراد با هر توانایی جسمی و حرکتی دارد در واقع بازگشت به معیارهای خیابان های شهری جمع پذیری از نخستین اهداف استفاده ازآن است

خیابان های کامل، پایداری زیست محیطی ،تجدید حیات اقتصادی ،سلامت افراد ،پیاده مداری ،همه شمول