آزاده فرشچیها - کارشناسی ارشد ، طراحی محیط زیست، دانشگاه علوم و تحقیقاتتهران، استاد مدعو دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان
لیلا فرشادفر - کارشناسی ارشد معماری،دانشگاه هنر اصفهان ، عضو هیات علمیموسسه آموزش آموزش عالی دانش پژوهان

مفهوم توسعه پایدار ، در اصل یک تعهد اجتماعی است ، ولی در دو دهه اخیر، بعد انسانی آن در میان مباحث پایداری، که بیشتر جنبهزیست محیطی دارد، و یا در زمره مباحثی چون توسعه و رشد اقتصادی ، نادیده گرفته شده است .شکست گسترده روش فوق در ایجادتغییرات معنی دار ، منجر به بازبینی در مفهوم پایداری اجتماعی شده است .بررسی های گذشته، نشان می دهد که چنین مفهومی،سرشار از آشفتگی و بی نظمی بوده، چنانچه اهمیت و کاربرد آن را به شدت به خطر انداخته است. هدف از این مقاله بررسی فرضیاتگوناگون برای روشن شدن مفهوم اصلی پایداری اجتماعی و شناسایی نکات جالب و برجسته روشهایی است که منتهی به رسیدن بهتوسعه پایدار می شوند .در این تحقیق ، الگویی سه گانه ، متشکل از موارد زیر ارایه شده است : )الف( " توسعه پایدار" شامل پرداختنبه نیازهای اساسی ، ایجاد سرمایه اجتماعی ، عدالت و غیره . )ب( " اتصال پایدار" تأکید بر تغییر در رفتار و عملکرد به منظور رسیدن بهاهداف زیست محیطی . )ج( " نگهداری پایدار " اشاره به حفظ ارزشهای اجتماعی- فرهنگی در مواجهه با تغییرات و معرفی روشهاییبرای شرکت فعالانه مردم و یا بالا بردن مقاومت آنها در مواجهه با تغییرات نامطلوب . با استفاده از طرح سه گانه پایداری اجتماعی میتوان روشهایی را برای ممانعت از تناقضات و تعارفات معمول اجتماعی ، ارتقاء توسعه پایدار و نهایتا ترسیم الگوی مسکن شهری بهعنوان ابزاری برای تبیین این ایده ابداع کرد.

پایداری اجتماعی ، توسعه پایدار ، نیازهای محسوس و نامحسوس ، اتصال پایدار ، رویکردهای تغییر پذیر و تغییرناپذیر ، حفاظت پایدار