لطف الله ملکی - دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی- نویسنده مسئول
بهرام ایمانی - استادیار دانشگاه محقق اردبیل
وحید طالعی حور - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه محقق اردبیلی
زینب طالعی حور - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه محقق اردبیلی

شاخص های مسکن شاید مهمترین و کلیدی ترین ابزار در برنامه ریزی مسکن باشند، شاخص های کمی و کیفی مسکن یکی از وسایل و شیوه های شناخت ویژگی های مسکن به شمار می روند که می توان به کمک آن پارامترهای مؤثر در امر مسکن را شناخت و هرگونه برنامه ریزی و تصمیم صحیح برای مسکن را تسهیل نمود. هدف این مقاله بررسی وضعیت شاخص های کمی و کیفی مسکن در شهرستان اردبیل و مناطق شهری و روستایی در سال 1385، و مقایسه آن با وضعیت میانگین کشوری در همان سال وبرآورد واحدهای مسکونی مورد نیاز تا سال 1395 است. روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی است. نتایج تحقیق نشان می دهد که شهرستان اردبیل از لحاظ اکثریت شاخص ها مانند شاخص بعد خانوار، شاخص خانوار در واحد مسکونی، تعداد اتاق در اختیار در سطح پایین تر از میانگین کشوری قرار دارد. همچنین مناطق شهری شهرستان از لحاظ شاخص های کمی و کیفی مسکن از وضعیت مطلوبتری نسبت به مناطق روستایی برخوردار است. در بخش بعدی مقاله درصد کمبود واحدهای مسکونی در شهرستان اردبیل 11.70 درصد، در مناطق شهری شهرستان 10.46 درصد و در مناطق روستایی 15.50 درصد محاسبه گردید. و در نهایت بعد از پیش بینی جمعیت شهرستان اردبیل و مناطق شهری و روستایی آن تعداد واحدهای مسکونی مورد نیاز در شهرستان اردبیل 13868 واحد و در مناطق شهری و روستایی آن به ترتیب 48427 و 1672 واحد برآورد گردید.

مسکن، شهری، روستایی، شاخص کمی و کیفی