میثم دریس زایری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحدامیدیه، گروه مهندسی شیمی
اسدالله ملک زاده

بهینه سازی سیستم های انتقال گرما در اکثر مواقع به وسیله افزایش سطح آن ها صورت می گیرد که همواره باعث افزایش حجم و اندازه این دستگاه ها می شود; لذا برای غلبه بر این مشکل، به خنک کننده های جدید و موثر نیاز است و نانوسیالات به عنوان راهکاری جدید در این زمینه مطرح شده اند. نانو سیالات به علت افزایش قابل توجه خواص گرمایی،توجه بسیاری از دانشمندان را در سال های اخیر به خود جلب کرده است. به عنوان مثال مقدار کمی )حدود یک درصد حجمی ( از نانو ذرات مس یا نانو لوله های کربنی در اتیلن گلیکول یا روغن به ترتیب افزایش 04 و 054 درصدی در هدایت گرمایی اینسیالات ایجاد می کند; در حالی که برای رسیدن به چنین افزایشی در سوسپانسیون های معمولی ، به غلظت های بالاتر از ده درصد از ذرات احتیاج است; این در حالیست که مشکلات رئولوژیکی و پایداری این سوسپانسیون ها در غلظت های بالا مانع از استفاده گسترده آن ها در انتقال گرما می شود. در برخی از تحقیقات ، هدایت گرمای نانو سیالات ، چندین برابر بیشتر از پیش بینی تئوری ها است. از دیگر نتایج بسیار جالب، تابعیت شدید هدایت گرمای نانو سیالات و افزایش تقریبا سه برابری فلاکس گرمای بحرانی آن ها در مقایسه با سیالات معمولی است.

نانو سیالات، هدایت گرمایی، اتیلن گلیکول، روغن