محمد فروغی - استادیار دانشگاه یزد
حسام ورعی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه دانشگاه یزد

در حال حاضر ساختمان های زیادی به سازه های فولادی در کشور موجود است که سیستم های مهاربندی انها به دلایل مختلف، از جمله به دلیل محاسبه سازه بر اساس آئین نامه های قدیمی ضعیف بوده، نیاز به تقویت دارند. تعویض اعضای مهاربندی موجود که تحت تنش هستند، دارای مشکلات عدیده ای است و خطراتی را بر دارد. عملیات برشکاری و جوش کاری مجدد نیز منجر به ایجاد تنش های پسماند بیشتر و مشکلات عدیده دیگری در مواضع اتصال سیستم مهاربندی موجود به قاب ها می شود. بنابراین راه حل منطقی تر، سعی در تقویت وضعیت موجود اعضای مهاربندی با افزودن عناصر جدید به مقاطع عناصر قبلی است. این گزینه محدودیت هایی را برای انتخاب جزئیات جدید ایجاد مینماید، چه ، مقاطع ترکیبی جدید بایستی علاوه بر توان مقابله با نیروهای وارده و ارضاء حداقل ضوابط ایین نامه ای ، از دیدگاه اجرایی نیز مقبول باشند. علاوه بر این با بالا رفتن توان باربری عناصر تقویت شده، اتصالات انها نیز بایستی مورد تجدید نظر قرار گیرند. این مقاله در نظر دارد گزینه هایی از طرح تقویت مهاربندی های موجود را در یک طرح پژوهشی مورد مطالعه قرار گرفته اند، ارائه نماید.

مهاربند، مقطع تقویتی، سیستم مهاربندی، اعضای مهاربندی