محمدرضا بختیاری - استادیار دانشگاه پیام نور مرکز ارومیه
حکیمه اکبری - فوق لیسانس دانشگاه پیام نور مرکز نقده

تلمیح یا آوردن واژه ای یا اصطلاحی کوتاه که بتواند ذهن خواننده را به یا د داستان تاریخی یا حکایت یا آیه قرآنی بیندازد، از مشخصه های بارز یک شعر قوی و ادیبانه است که در لابلای متون ادبیات فارسی ( شعر کلاسیک یا شعر نو)بازتاب پیدا کرده است. تلمیح، مانند پلی است که گذشته ی دور و دراز را به حال پیوند می دهد و مانند آیینه ای غبارگرفته خاطرات مه گرفته را بازگو می کند. بیان افسانه ها و اساطیر گذشتگان در قالب آرایه ای زیبا و دلنشین به نام تلمیح ،جای پای عمیقی در ژرفای آثار و دواوین شاعران پارسی دارد. گاهی حاصل تجربیات و تلاش ملتی بزرگ در یک واژه کوچک ،خلاصه می شود.تلمیحات ، به صورت رمزواره و نمادین در متون ادبی نقش بازی می کنند . با توجه به وجود تلمیحات در ادبیات معاصر ما را به آن وا می دارد تا بتوانیم که به رمز و راز این صنعت ادبی در آثار شاعر بزرگ معاصر، نیما یوشیج پی ببریم . در راستای موضوع این جستار ، نویسندگان مطالب گوناگونی را مطرح ساخته اند که با مراجعه به آنها می توان به وجود تلمیح در آثار نیمایوشیج پی برد. بی شک وجود تلمیح چه در شعر کلاسیک و چه در شعر نو جذبه خاصی به شعر داده است.

ادبیات ، معاصر ، تلمیح، اسطوره، نیمایوشیج