حمید شهرآبادی - عضو هیات علمی گروه مهندسی عمران، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار ،

باعنایت به آسیب پذیری بسیار بالای بتن در محیط های مهاجم ازجمله آب دریا یا جزر و مد دریا در برابر حملات مختلف، به نظر می رسد که پیدا کردن راهکارهایی بابت رفع یا کاهش این معضلات بسیار بااهمیت و ضروری می باشد.بدیهی است که استفاده از بتن های معمولی که دارای مواد اولیه عادی هستند، در شرایط محیطی مهاجم بسیار خطرناک است و باعث کاهش بسیار شدید و سریع مقاومت، دوام و سایر خواص بتن خواهند شد. باتوجه به اینکه حدود سه چهارموزن بتن را سنگدانه ها تشکیل می دهند، لذا تاثیر بسزایی روی کیفیت و خواص بتن خواهند داشت. در این مقاله با جایگزینی سنگدانه مرمریتی خورد شده به عنوان درشت دانه به جای سنگدانه های طبیعی در تهیه بتن، به بررسی تغییرات بوجود آمده در خواص مکانیکی بتن در شرایط محیطی مستغرق در آب دریای عمان، پرداخته می شود. پس ازمشخص نمودن طرح اختلاط لازم، تهیه و عمل آوری نمونه های بتنی و برنامه زمانی معین، نمونه ها تا زمان انجام آزمایش های لازم، به داخل محیط دریا انتقال داده می شوند. جهت تعیین خواص مکانیکی بتن، برای مقاومت فشاری، نمونه ها در روزهای 7 ، 14 ، 28 ، 56 و 90 و برای مقاومت کششی در روزهای 28 ، 56 و 90 ، شکسته می شوند. پس ازبررسی نتایج مشخص شد که استفاده از سنگدانه مرمریتی به جای سنگدانه معمولی باعث بهبود خواص مکانیکی بتن در شرایط محیطی بسیار مهاجم دریا می شود. سنگدانه های مرمریتی استفاده شده، از مازاد یا پرت سنگ های مرمریت موجود در سنگ بری ها یا کارخانه های تراش سنگ تامین می شود. لذا استفاده از این مواد زائد می تواند باعث بازیافت آنها و بهبود مسائل زیست محیطی در محیط کارهای عمرانی شوند.

بتن، خواص مکانیکی بتن، سنگدانه مرمریتی، آب دریا