حمید فداکاری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات زاهدان
علیرضا باوندیان - استادیار دانشکده هنر، دانشگاه نیشابور

رشد جمعیت و و به تبع آن افزایش تقاضا برای مصرف انرژی، کاهش منابع سوختهای فسیلی، افزایش آلودگی هوا ناشی از احتراق سوختهای فسیلی، تخریب لایه اوزون، تشدید پدیده گرمایش کره زمین و عوارض ناشی از آن جمله عواملیاست که جوامع امروزی را به سمت حمایت از انرژی های پاک، پایدار و تجدید پذیر سوق می دهد. از این رو ایجاد محیطهای دوستدار طبیعت از جمله برنامه های اجرایی است که کشورهای امریکایی و بعد از آنها کشورهای اروپایی دربرنامه های کلان دولتی خود قرارد داده اند. این در حالی است که در ایران به طور کلی به دلیل فقدان فرهنگ بهره وریشایسته از انرژی، ساختمان ها بر پایه اصول صرفه جویی در مصرف انرژی و حفاظت محیط زیست طراحی نمی شود؛ وتاکنون فعالیت انحصاری برای حفظ محیط زیست انجام نشده است، لذا با توجه پتانسیل های بالقوه زیاد موجود در برخی شهرهای ایران، ضرورت توجه به ایجاد محیطهای دوستدار طبیعت در این شهرها محرز می گردد. در این مقاله تلاش شدتا شاخصهای ارزشی معماری پایدار و استانداردهایLEED در فضای معماری ساختمان ها ارزیابی شود و دغدغه ها وچالشهای مربوط به الزام صیانت پایدار از طبیعت تبیین گردد. بر این اساس تحقیق حاضر بر یافته های پویای اندیشمندان و معماران در خصوص حسن بهره وری از طبیعت و نیل به ساختمان سبز تأکید ورزیده و مداخله جدی و اثر گذار آنان را خواستار شده است

اصول، معماری پایدار، استانداردLEED ، معماری