هیفاء دورکوندی - کارشناس ارشدعمران راه وترابری
سیدعباس طباطبایی - عضوهیئت علمی بازنشسته
آرش جهانتابی - دانشجوی دکتری راه و ترابری،

با توجه به اینکه اکثر تقاطعهای واقع در شهرها، از نوع بدون چراغ هستند، لذا تحلیل ظرفیت این نوع تقاطعها از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مقاله، ظرفیت تقاطعهای فاقد چراغ مورد تجزیه و تحلیل واقع شده و دو راهکار جهت افزایش ظرفیت این نوع تقاطعهاانتخاب گردیده که عبارتند از تفکیک ترافیک گردش به چپ و چراغدار کردن تقاطع. چراغدار کردن یک تقاطع در کاهش طول صف،افزایش ظرفیت و بهبود سطح سرویس یک تقاطع، بیشتر از جداسازی ترافیک گردش به چپ اثر میگذارد و جداسازی ترافیک گردش به چپ در کاهش زمان تاخیر و نسبت ) V/C ( بیشتر از چراغدار کردن تقاطع اثر میگذارد. جهت ایمنسازی تقاطع )های( غیر ایمن راهکارهایی همچون جداسازی ترافیک در تقاطعها، کاهش مسافرتها در ساعت اوج، اعمال محدوده طرح ترافیک، کنترل پارک اتومبیلدر تقاطعها و... ارائه شده است. تقاطعات فاقد چراغ در این تحقیق به کمک نرم افزار AIMSUN ، نسخه 6.0.8 شبیهسازی شدهاند و نتایج این شبیهسازی با مدل تحلیلی HCM2000 مقایسه گردیده است. ایمنی در تقاطعات این مقاله، به کمک نرم افزار SSAM ، نسخه 3.4.8 بررسی شده است. با مقایسه این دو مدل مشاهده شد که در مدل شبیهسازی شده AIMSUN ، نمودار تاخیر در برابر زمان، یک روندخطی با شیب کم را نشان میدهد ولی در مدل HCM2000 در تقاطعات با تردد متوسط و زیاد میزان تاخیر بالاتر از حد معقول است و حالت نمایی دارد. هر دو مدل در تقاطعهای با تردد کم، دارای طول صف با مقادیر نزدیک به هم هستند ولی در تقاطعهای پرتردد تفاوت بین دو مدل زیاد میشود و برآورد مدل HCM2000 از طول صف غیر منطقی میگردد. هر دو مدل تقریباً ظرفیت را به طور برابر محاسبه میکنند.

تقاطعهای فاقد چراغ راهنمایی، ظرفیت، ایمنی، سطح سرویس، طول صف، زمان تاخیر