ابوالفضل حسنی - استاد دانشکده فنی و مهندسی، گروه راه و ترابری و محیط زیست دانشگاه تربیت مدرس
نیما ابراهیمی - کارشناسی ارشد مهندسی راه و ترابری، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران

افزایش عمر روسازیهای آسفالتی و اجرای روسازیهای مقاوم در برابر آمدوشد زیاد و بار محوری سنگین وسایل نقلیه یکی از موارد ضروری است که بایستی در صنعت روسازی راه در ایران مورد توجه قرار گیرد. ایران به عنوان یک کشور در حالتوسعه هر ساله شاهد افزایش میزان ترافیک و بار محوری عبوری از جادههای موجود درکشور میباشد که این امر باعث ایجاد خرابیهای زود هنگام و کوتاه شدن طول عمر روسازیهای مورد استفاده میشود. بنابراین نیاز به افزایش استقامت و طول عمر روسازیها در طی سالهای اخیر به شدت احساس میشود. یکی از روشهای افزایش میزان استقامت روسازیها، استفاده از مخلوطهای آسفالتی درشت دانه )بزرگتر از 22 میلی متر( میباشد. با افزایش روزافزون تردد وسایل نقلیه تجاری به خصوص در نواحی گرمسیر و با توجه به فشار زیاد چرخ این وسایل نقلیه، شیارافتادگی روسازیهای آسفالتیافزایش یافته و نیاز به طراحی مخلوطهای آسفالتی با استخوان بندی سنگدانهای قوی تر و مقاومت بیشتر در برابر این نوع خرابیهای آسفالتی احساس میگردد. در این مطالعه تحقیقاتی با انجام آزمایش های شیارافتادگی و خزش دینامیکی بر روی مخلوطهای درشت دانه از سه معدن فیروزکوه، همدان و اصفهان عملکرد این مخلوطها مورد ارزیابی قرار گرفته است

مخلوط آسفالتی درشتدانه، شیارافتادگی، خزش دینامیکی