رضا موسی پور - کارشناسی ارشد خط و سازه های ریلی، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران
سعید محمدزاده - دانشیار دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران
سیدعلی مسیبی - دانشجوی دکتری خط وسازه های ریلی، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران

یکی از مهمترین مسایلی که امروزه در زمینه مهندسی راه آهن مطرح شده و ذهن مهندسین این بخش را به خود مشغول داشته است، وجود ارتعاشات تصادفی ناشی از عبور قطار و نحوه بررسی این نوع ارتعاشات است. در این مقاله بهبررسی پاسخ وسیله نقلیه و اجزای خط ناشی از ارتعاشات تصادفی پرداخته شده است. مدل وسیله نقلیه عبوری از روی سیستم ریلی براساس یک نیم بوژی دو درجه آزاد در نظر گرفته شده است. مدل وسیله نقلیه با استفاده از المان فنر و میراگر مدل شده است. در مدل سازی سیستم خط آهن، ریل بصورت یک تیر بر روی بستر دارای ناهمواری در نظرگرفته شده است. نتایج نشان می دهد که با افزایش پارامتر سرعت α مقادیر چگالی طیفی ماکزیمم خیز تیر برای کلاس اول کاهش می یابد که درα برابر با 0.12 به مقدار ماکزیمم خود می رسد

ناهمواری خطوط راه آهن، ارتعاشات تصادفی، چگالی طیفی، مدل نیم بوژی