اکبر حمیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران،
لیلا محمدی کاظم آبادی - دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران
رقیه قاسمی - دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، مدرس دانشگاه پیام نور واحد جنوب

امروزه مشخص شده است که حل مشکلات شهری با اصلاح رویکردهای سنتی مدیریتی و استفاده از رهیافت های نوین مدیریتی امکان پذیر است، که در این میان حکمروایی شایسته شهری می تواند در روند توسعه شهری و بهبودسکونگاه های شهری نقش مهم و تعیین کننده ایفا نماید. در این راستا، هدف تحقیق حاضر، شناسایی و تبین نقش و تأثیر حکمروایی شایسته در توسعه پایدار شهر سردرود می باشد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی بوده و گردآوری –اطلاعات مورد نیاز پژوهش از طریق مطالعات دقیق کتابخانه ای و استفاده از اسناد و مدارک و پیمایش صورت گرفت. حجم جامعه آماری با توجه جمعیت محدوده مورد مطالعه ) 26854 نفر( برابر با 318 نفر، از طریق فرمول کوکران محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها بسته به ماهیت متغیرها از آزمون آماری رگرسیون چند متغیره استفاده شدهاست. نتایج نشان می دهد، رابطه مثبت و معناداری میان حکمروایی شایسته شهری و شاخص های توسعه پایدار شهری از نظر پاسخگویان برقرار نیست. بنابراین پیشنهاد می گردد مدیران شهر سردرود به جایگاه و اهمیت رهیافت حکمرواییشایسته شهری و تأثیرات آن در دستیابی به توسعه پایدار ارج دهند و بازنگری های اساسی در الگوی رایج حکمروایی محدوده خود، ایجاد نمایند

حکمروایی شایسته، توسعه پایدار شهری، شاخص های حکمروایی شایسته، شهر سردرود