علی فتحی - کارشناس ارشد زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد گلبهار
علیرضا سوهانی دربان - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد گلبهار
سیدعلیرضا رضوی - استادیار بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمانتحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران

به منظور بررسی اثر تاثیر کود های آلی و بیولوژیک در شرایط حداقل خاکورزی بر صفات کمی گوجه فرنگی (Lycopersiconesculentum Mill )آزمایشی در سال زراعی 1394به صورت کرتهای دو بار خرد شده در قالب طرح پایهبلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ای واقع در 15کیلومتری غرب مشهد در روستای سعدآباد گوارشک اجرا شد. کود مرغی به میزان صفر و 15تن در هکتار و 5نوع کود مختلف (شامل: کودهای بیولوژیک نیتروکسین (A)دارای باکتریهای Azotobacter.spو باکتریهای حل کننده ی فسفات (B)دارای باکتریهای . Bacillus spو هفی فول ،(C)مخلوط کود شیمیایی نیتروژن و فسفرو شاهد (عدم استفاده از کود) به ترتیب به عنوان فاکتور اصلی و فرعی مد نظر قرار گرفتند. صفات اندازه گیری شده شامل تعداد میوه سالمدر هکتار، تعداد میوه در بوته، تعداد میوه سالم در هکتار، در صد میوه های بیمار، حجم میوه طول، قطر و شاخص شکل میوه، وزن میوه دربوته، وزن خشک میوه در بوته، درصد رطوبت میوه، عملکرد کل و قابل عرضه بازار گوجه فرنگی بود. نتایج آزمایش حاکی از آن بود کهاستفاده کود مرغی موجب افزایش 23درصدی عملکرد کل نسبت به عدم استفاده کود مرغی شد. نتایج آزمایش بیانگر آن بود که وزنمیوه در بوته در چین اول به مقدار قابل توجهی 59درصد بیشتر از چین دوم بود.

گوجه فرنگی،کود بیولوژیک، عملکرد، کود نیتروکسین، کود مرغی