محمدسعید سیف - استاد، قطب علمی هیدرودینامیک و دینامیک متحرک های دریایی، دانشکده مهندسی مکانیک،دانشگاه صنعتی شریف
حمید مهدیقلی - استادیار، قطب علمی هیدرودینامیک و دینامیک متحرک های دریایی، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی شریف
محمدرضا تابش پور - استادیار، قطب علمی هیدرودینامیک و دینامیک متحرک های دریایی، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی شریف
محمدعلی داستان - دانشجوی دکترا، قطب علمی هیدرودینامیک و دینامیک متحرک های دریایی، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی شریف

روش زمان دوام یک روش رانشی دینامیکی است که عملکرد سازه را تحت توابع شتاب افزاینده ای که از قبل طراحی شده اند، بررسی م یکند. در این روش سعی می شود که با حجم محاسباتی کمتر، رفتار دینامیکی سازه با دقت قابل قبولی ارزیابی گردد. در مطالعه فوق تلاش شده است که با توجهبه اهمیت بار زلزله در طراحی سکو ی پایه ثابت، پاسخ دینامیکی آن با در نظر گرفتن اندرکنش سیال و سازه تعیین گردد. جهت تعیین جرم افزوده و نیروی حاصل از اندرکنش سیال و سازه، از معادله موریسون استفاده شده که این نیرو خود وابسته به پاسخ لرزه ای سازه بوده و مقدار آن با توجه به ارتعاش سازه در طول انجام تحلیل تغییر می کند. جهت انجام تحلیل، مدل دینامیکی ساده شد های برای سکوی فروزان در نظر گرفته شده و میزان کارایی روش زمان دوام با مقایسه نتایج مربوط به تحلیل تاریخچه زمانی و زمان دوام نشان داده شده است . نتایج حاصله بیانگر همخوانی مناسبی بین دو روش م یباشد

تحلیل دینامیکی، روش زمان دوام، سکوی پایه ثابت، اندرکنش آب و سازه