ولی کاوسی - دانشجوی دکتری مخابرات، دانشگاه صنعتی شیراز
محمدجواد دهقانی - دانشیار دانشکده مهندسی برق و الکترونیک و عضو پژوهشکده سامانه های دریایی، دانشگاه صنعتی شیراز
رضا جاویدان - استادیار دانشکده مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات و عضو پژوهشکده سامانه های دریایی، دانشگاه صنعتی شیراز

در سالهای اخیر، استفاده از شبکه های حسگر زیرآب در آشکارسازی و موقعیت یابی اهداف، مورد توجه قرار گرفته و روشها و الگوریتمهایی نیز برای آن ارایه گردیده است. با توجه به محدودیتهای ذاتی محیط زیر آب، استفاده از انرژی دریافتی از هدف در حسگرهای شبکه، یکی از موثرترینروشهای معرفی شده در این حوزه می باشد. در این مقاله، انرژی های دریافت شده در یک شبکه حسگر توزیع شده در محیط را در قالب یک مدلخطی بیان نموده و با حل این معادلات خطی، موقعیت هدف را در یک فضای سه بعدی تخمین خواهیم زد. برای این منظور از دو مدل خطی مبتنی بر الگوریتم حداقل مربعات استفاده نموده و خصوصیات آنها را با یکدیگر مقایسه می نماییم. همچنین به منظور رفع ابهام در پاسخ هر یک از این الگوریتمها، راهکارهایی ارایه شده است. شبیه سازیها، عملکرد مناسب تر الگوریتم حداقل مربعات را نسبت به حالت قید دار آن نشان می دهد

شبکه حسگر زیر آب، شدت سیگنال دریافتی، الگوریتم حداقل مربعات