مهدی کیخا - عضو هیئت علمی پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، دانشگاه زابل

با توجه به وضعیت استان از نظر موقعیت ، توپوگرافی و ارتفاع هر ساله شاهد حجم زیاد بارش به صورت برف می باشیم که در نهایت در اوایل بهار تاثیر زیادی در افزایش دبی رودخانه ها دارد.در منطقه مورد نظر ایستگاه برف سنجی جهت محاسبات هیدرولوژیکی برف وجود نداشت .در این تحقیق با توجه به روش تجربی ساتیس چاندار، ضریب برف گیری حوزه محاسبه شد. در این روش ارتفاع آب معادل برف،برابر درصدی از بارش ماهانه می باشد که این درصد معادل ضریب برفگیری محاسبه شده در روش چاندار است.بر همین اساس بیشترین و کمترین درصد برفگیری حوزه ‏در ماههایی که احتمال بارش به صورت برف وجود دارد به ترتیب در دی ماه ‏برابر 62 ‏درصد و اردیبهشت ماه ‏برابر 2/8 ‏درصدبود. با توجه به تنوع کاربردی مناطق در حوزه مورد نظر ، ضریب هرز آب مربوط به هر قسمت محاسبه و سپس از طریق میانگیری وزنی ، ضریب سیلابی زیر حوزه ها مشخص شد. مقادیر شدت بارش برای منطقه در دوره باز گشت های مختلف و به تفکیک زیر حوزه ها محاسبه شد. محاسبه دبی اوج سیلاب از روش استدلالی صورت گرفت.با توجه به وضعیت حوزه دو راهان و وجود شرایط مسامحد جهت کاهش ریسک پذیری و بر اساس ارتفاع رواناب ناشی از بالاترین بارش شش ساعته محتمل (PMP ‏) هیدروگراف سیلاب طرح برای این حوزه ‏بر آورد گردیدو درنهایت دبی ویژه ‏و حجم سیلاب تعیین شد و احداث بندهای خاکی و سنگی ملاتی درحوزه پیشنهادشد

بیلان هیدرولوژی،حوزه ی دوراهان،ضریب برف گیری،روش تجربی ساتیس چاندار،حجم سیلاب