سعید کرمی - دانشجوی مقطع کارشناسی مهندسی نفت،دانشگاه صنعت نفت، دانشکده نفت شهید تندگویان

مخازن هیدروکربنی محیطی متخلخل و تراوا هستند که به دلایل مختلف مانند تراوایی پایین، پیچیدگی حرکت سیال،نیروی موئینگی حاکم بر محیط، افت فشار مخزن و ... استخراج و استفاده تمامی هیدروکربنی های آن عملی نیست. بهمنظور افزایش برداشت نفت این گونه مخازن از روش تزریق پلیمر به عنوان یکی از روش های ازدیاد برداشت استفاده میشود. جاروب کردن نفت باقی مانده در مخزن، کنترل تحرک پذیری، کاهش تراوایی مسیر های جاروب شده و افزایشکشش و مقاومت بین سیال تزریقی و نفت از اهداف تزریق این سیال می باشد. به دلیل حساسیت بالای اصلی ترین ویژگیپلیمرمحلول در آب یعنی گرانروی، به بسیاری از پارامتر های مخزنی مانند دما، شوری آب مخزنی، تنش وارده به هنگامتزریق لازم است که از این روش در مخازن بخصوصی استفاده شود. مخازن مناسب برای استفاده از این روش مخازن ماسهسنگی با دمای کم، شوری اب پایین، تراوا و با اشباع نفت متحرک هستند.

ازدیاد برداشت،پلی اکریل امید،هیدرولیز،گرانروی،تحرک پذیری،شوری آب مخازن