فروزان رحمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، بخش هنر و معماری، دانشگاه پیام نور
مریم چرخچیان - استادیار، بخش هنر و معماری، دانشگاه پیام نور

محلات بنیادی ترین عناصر برای دستیابی به توسعه پایدار و حلقه واسط بین شهر و شهروندان هستند. بی توجهی به بستر مصنوع،طبیعی و عامل فرهنگ این پیش نیاز زندگی اجتماعی را مخدوش نموده و شهروندان را به بحران هویت، احساس بی ریشگی و دربهترین حالت، انزوا دچار نموده است. از این رو خلق مراکز محله، با ایجاد بستر مناسب تاریخی فرهنگی برگرفته از ویژگی های -بوم، ارزش ها و هویت جامعه، با ایجاد شرایط سالم و سازگار با نیازها و رفتارهای استفاده کنندگان ضروری به نظر می رسد. این امر به معنی برقراری رابطه دوسویه میان پدیده های اجتماعی، فرهنگی، محیط طبیعی و ابعاد انسانی است که ضمن پاسداری از هویت مکان و حس تعلق شهروندان، موجبات ارتقاء کیفیت محیط زندگی انسان را که هدف غایی و رکن اساسی توسعه شهری پایدار است را فراهم می آورد. پژوهش پیش رو در پی دستیابی به هدف خلق مرکز محله پایدار در محله کانتور واقع در منطقه 2 شهر قزوین است که پس از بررسی مؤلفه های پایداری از طریق روش تطبیق و نمونه موردی صورت گرفته است ؛ لازم به ذکر است که موقعیت خاص و ویژه تاریخی، اداری و تجاری محله و هم چنین قرار گیری در جوار عناصر شهری تاریخی و بر جسته هم چون کلیسای کانتور، ساختمان اداره راه و ترابری (محل کنونی مرکز اسناد ملی شهرستان قزو ین) منبع آ تاریخی کلیسا و ساختمان شهرداری و در اختیار داشتن خدمات شهری و رفاهی از عوامل مهم انتخاب محله کانتور برای پژوهشی با عنوان خلق محله پایدار می باشد. نتایج حاکی از آن است که خلق مرکز محله پایدار مستلزم توجه به مؤلفه هگای مختلف عملکردی، زیبایی شناختی، دسترسی، کالبدی و زیست محیطی می باشد.

محله، پایداری، طراحی شهری پایدار، مکان، مرکز محله پایدار کانتور