حسنیه توکلی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی زلزله ، دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی
بهروز عسگریان - استاد دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی

یکی از روشهای بررسی عملکرد ساختمانها در هنگام زلزله، استفاده از نتایج تحلیل غیر خطی می باشد که در آن تغییر مکانها، محل تشکیل مفاصل پلاستیک و نحوه توزیع آنها مشخص می گردد . یک گام مهم در طراحی لرزه ای بر اساس عملکرد، تخمین پاسخ لرزه ای غیر خطی سازه ها می باشد. برای این منظور دو روش زیر وجود دارد : تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی و تحلیل استاتیکی غیر خطی (تحلیل بار افزون). تحلیل بار افزون دارای مشکلات مربوط بله انجام تحلیل دینامیکی غیر خطی نبوده و با انجام آن می توان با استفاده از طیف پاسخ به عنوان منحنی نیاز، تخمین مناسبی از پاسخ لرزه ای سازه بدست آورد. بنابراین با توجه به سادگی، سرعت و سادگی تفسیر نتایج در مقایسه با روش های تحلیل دینامیکی غیر خطی، روش های تحلیل بار افزون مورد توجه قرار گرفته اند. در روشهای رایج تحلیل بار افزون، توزیع نیرو و تعیین تغییر مکان هدف بر این فرض استوارست که پاسخ سازه به وسیله مود ارتعاشی اصلی ساختمان کنترل میشود. فرضیات اولیه این روش، باعث می شود کاربرد آن در سازه های بلند و نامنظم در پلان که اثر مود های بالاتر در آنها بیشتر است و حرکات جانبی و چرخشی در گیرند، دارای دقت کافی نباشد. تخمین دقیق و مناسب از مقادیر نیلاز للرزهای یکی از نکات مهم و ضروری در روش طراحی براساس عملکرد می باشد. یکی از روشهای مورد مطالعه آنالیز بار افزون مودال (MPA) می باشد که سادگی آنالیزهای موجود با توزیع بارهای ثابت را حفظ کرده است و در آن اثر مشارکت تمام مودهای ارتعاشی، که در نیازهای لرزه ای سازه مهم می باشند، در پاسخ سازه در نظر گرفته می شود. در این مقاله دقت روش برای سازه های فولادی مهاربندی شده نامنظم در پلان مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصل، با نتایج تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی مقایسه شده است.

تحلیل تاریخچه زمانی ، تحلیلل بلار افلزون ، سلازه هلای نامتقلارن ، تحلیلل بلار افلزون ملودال ، رکلورد حلوزه دور