اشکان خبازنوری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، گروه معماری، قزوین، ایران
فریبا البرزی - دکترای معماری، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، گروه معماری، قزوین، ایران

ساختار و محتوای آموزش معماری طیف گسترده ای از موضوعات مختلف را در برمی گیرد. در حال حاضر، اهمیت آمو زش و کیفیت آن بیشتر شده است. تغییر و تحولات در نظام آموزشی، بر ضرورت توجه به کیفیت مکان های آموزشی و کیفیت آموزش میافزاید. آموزش معماری هم با تغییراتی از نظام استاد معمار سنتی به نظام آتلیه ای دانشگاهی همراه بوده است. معمار در محیطی پرورش می یابد که نه تنها سیستم آموزشی حاضر در آن پاسخگوی نیازهای معماری سرزمینش نیست، بلکه از نظر کالبد فضایی، خود مکانی درخور آموزش هنر معماری نیست. هدف از تحقیق حاضر، پیوند مکان کالبد یافته و محتوای آموزش معماری و انعکاس این محتوا در کالبد و بررسی معیار ها و ضوابط طراحی فضاهای آموزشی جهت رسیدن به استاندارد های طراحی فضای مطلوب آموزشی می باشد. سوال مطرح شده به اینگونه است که، چگونه کالبد فیزیکی دانشکده می تواند در آموزش مفاهیم معمارانه موثر باشد. فرض بر این است طراحی مناسب کالبد فیزیکی فضای آموزشی در انتقال غیرمستقیم مفاهیم معماری کارآمد باشد و باعث افزایش و بهبود کیفیت فضای معماری می شود. این پژوهش از نظر ماهیت، کمی _کیفی می باشد و روش انجام پژوهش به شیوه آمیخته است. جهت جمع آوری اطلاعات دراین مقاله، از ابزارهای: مطالعات پیمایشی ومیدانی، پرسشنامه، مطالعات اسنادی و بررسی متون استفاده شده است. در بخش اول، تحقیق از نوع توصیفی _ تحلیلی می باشد و به بررسی 10 نمونه موردی دانشکده معماری داخلی و خارجی پرداخته شده است. در بخش دوم، روش تحقیق پیمایشی است و از پرسشنامه به عنوان ابزار سنجش بکار گرفته شده است و داده ها با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام با نرم افزارspss v22.0 جهت اثبات فرضیه، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته اند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که طراحی مطلوب و اصولی فض اهای آموزشی و ارائه الگو هایی منطبق بر مفاهیم آموزش معماری و استفاده از شاخصه های کالبدی و محیطی، بر میزان کیفیت فضایی موثر می باشند

معماری، آموزش معماری، دانشکده معماری، کیفیت فضای معماری،کالبد فضاهای آموزشی