مهران معماری - دانشگاه فرهنگیان، پردیس حضرت رسول اکرم (ص)
سید عزیز سیدنور - دانشجو معلم دانشگاه فرهنگیان، پردیس حضرت رسول اکرم (ص)

درس پژوهی در صده ی اخیر به عنوان یکی از موثرترین و مهم ترین روش ها برای ارتقای سطح علمی و عملی معلمان و دانش آموزان به شمار آمده است. سابقه ی پیشرفت تحصیلی بالای دانش آموزان ژاپنی، پژوهشگران را بر آن داشته که رویکرد ژاپن به بهبود در کلاس درس را بررسی کنند. از این رو می توان به اهمیت درس پژوهی، هم در تربیت معلمان حرفه ای و هم در بهبود و ارتقای سطح آموزش و یادگیری دانش آموزان پی برد. بنابراین هدف از انجام این پژوهش بررسی اهمیت و کارایی درس پژوهی در میزان شایستگی حرفه ای در تربیت معلم به عنوان یک سازمان یادگیرنده بوده است. روش پژوهش بر اساس پرسشنامه بوده است و جامعه ی آماری هم شامل 43 نفر از معلمان ایران (خوزستان، لرستان، تهران و اصفهان) بوده است. پس از بررسی و تحلیل یافته های این پژوهش، مشخص شد که درس پژوهی بر ارتقای سطح علمی و برنامه ریزی مدبرانه معلمان و همچنین افزایش اعتماد به نفس تاثیر بسزایی داشته است. از طرف دیگر یافته ها حاکی از آن بوده اند که درس پژوهی هنوز نتوانسته جایگاه واقعی خود را بین معلمان نظام آموزش و پرورش ایران پیدا کند؛ چرا که در میان پاسخ های اکثر شرکت کنندگان نوعی از تردید و عدم اطمینان در اجرای موفق و موثر درس پژوهی مشاهده شد که دلیل اصلی آن می تواند عدم وجود فرهنگ انتقادپذیری و یا نداشتن اطلاعات کافی در زمینه ی درس پژوهی و البته کم بودن سابقه ی درس پژوهی در ایران باشد

درس پژوهی، سازمان یادگیرنده، تربیت معلم