مسعود انبارلو - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تهران
مصطفی هرایینی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تهران
عنایت اله مشفق نژادی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تهران

دامپروی و پرورش طیور به عنوان یکی از ابعاد توسعه در مناطق روستایی از اهمیت بالایی برخوردار است به طوری که بسیاریاز مردم ساکن سکونتگاه های روستایی، دامپروری و پرورش طیور به عنوان منبع درامد و معیشت آن ها محسوب می شود. دامدر مناطق روستایی یکی از سرمایه های مالی، و همچنین اجتماعی است. این سرمایه مالی در شکل و ابعاد بیمه ای، پول نقد،است. این سرمایه اجتماعی به عنوان نماد ثروت قدرت و منزلت، و همچنین مرتبط با سنت، هویت، دوستی، احترام، و جشندر مناطق روستایی است.در واقع دامپروری و پرورش طیور به عنوان نمادی در مناطق روستایی و جزء جدایی ناپذیر مناطقروستایی است. مطالعه حاضر به تجزیه و تحلیل کیفی و به صورت توصیفی-تحلیلی بوده و به نقش دامپروری و پرورش طیوردر اقتصاد مناطق روستایی و همچنین به بهره وری آن در نواحی روستایی میپردازد و به آثار و نتایج بهره وری دامپروری وطیور در اقتصاد روستایی کشور ایران به طور نمونه می پردازد .با توجه به نتایج به دست آمده و نتایج تحقیقات دیگر مشاهدهمی شود که دامپروی و پرورش طیور یکی از عوامل تاثیر گذار در اقتصاد روستایی است و بهره وری بیشتر از دامپروری وپرورش طیور باعث بالا رفتن درامد مردم و اقتصاد روستایی می شود

دامپروری، پرورش طیور، دام، مناطق روستایی، بهره وری