مصطفی رستمی - دکتری پژوهش هنر. استادیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه مازندران. نویسنده مسئول
محمدرضا چیت ساز - دکتری باستانشناسی استادیار پژوهشکده میراث فرهنگی
مصطفی منصورآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد هنر اسلامی گرایش نگارگری، موسسه آموزش عالی مارلیک نوشهر

دوره ساسانیان از دوره های اعتلای هنر و تمدن در ایران پیش از اسلام است. در این دوره جایگاه هنر و هنرمند در مقایسه با دوره هایپیش از خود، از شکوفایی قابل وصفی برخوردار شد. از جمله هنرهای این دوره، هنر موسیقی است که در دربار پادشاهی و درون جامعهمردم جایگاه به سزایی داشته است. از نشانه های ترویج و جایگاه موسیقی در دوره ساسانیان می توان به نگاره ها، سفرنامه های سیاحانغربی و اشاره های آنها به موسیقی عصر ساسانی در این زمان اشاره کرد.نگاره های به جای مانده از عصر ساسانیان که به طور کلی بر روی نقش برجسته های سنگی، ظروف فلزی و دیوارنگاره ها مشاهدهشده، از جمله مهم ترین منابع در خصوص مطالعه موسیقی و سازهای موسیقی در این دوره اند. در بعضی از این نگاره ها تصاویر همراهبا شاخه های انگور و موجودات اسطوره ای در کنار یکدیگر قرارگرفته اند. در نگاره ها نوازند هها در حال اجرای سازهای زهی، سازهایبادی، سازهای کوب های و سازهای خود صدا تصویر شده اند. از بین این سازها، سازهای بادی بعد از سازهای زهی بیشترین تصاویر راشامل می شوند.نتایج حاصله از این پژوهش حاکی از آن است که سازهای بادی تصویر شده بر نگاره های این دوره شامل سازهای سیرینکس، نیدوتایی، مشتک، سرنا، کرنا و بوق است.

سازهای بادی، نگاره ها، ساسانیان، موسیقی