مهدی جهانگیری - نویسنده مسئول- استادیار گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز
سعیده جعفری - کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
فرزانه میری - کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
ساره کشاورزی - استادیار گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ایران

مقدمه: یکی از حوادث نسبتا شایع در محیط های کاری سرخوردن، سکندری خوردن و سقوط است که می تواند باعث آسیب کمر، رگ به رگ شدن، کشیدگی،کبودی و خونمردگی، شکستگی، خراش و پارگی و حتی مرگ شود. این مطالعه باهدف ارزیابی ریسک سرخوردن در بخش های مختلف یکی از بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی ریسک سرخوردن با استفاده از نرمافزار ارزیابی ریسک سرخوردن (SAT) اداره اجرایی ایمنی و بهداشت انگلیس (HSE) انجام شد. اطلاعات مربوط به شیوع حوادث سرخوردن در بین 178 نفر از کارکنان با استفاده از یک پرسشنامه خودساخته جمع آوری گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 20 انجام شد. برای اندازهگیری ضریب زبری از دستگاه زبری سنج مدل TQC-SP 1560 استفاده شد. یافته ها: ریسک سرخوردن در 5 بخش از جمله راه پله های بیرون، بخش جراحی، آی سی یو و پذیرش اتفاقات در سطح قابل توجه بود . بیشترین و کمترین سطح ریسک سرخوردن به ترتیب مربوط به راه پله ها و واحد فیزیوتراپی بود. شیوع حوادث سرخوردن در افراد مورد مطالعه 47/2 درصد گزارش شد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که مهمترین عامل مؤثر بر ریسک سرخوردن در بیمارستان مورد بررسی مربوط به نوع آلودگی و نیز نحوه و تعداد دفعات شستشوی کف می باشد.

بیمارستان، سرخوردن، ارزیابی ریسک