حسین راهدان - کارشناسی ارشد مهندسی آبخیزداری، گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس
حمیدرضا مرادی - دانشیار گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس
محمد شریفی کیا - دانشیار گروه سنجش از دور، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس

پژوهش حاضر با هدف تعیین بهترین مدل روش کریجینگ به منظور میان یابی بارش در استان اصفهان انجام شده است. در این راستا از داده های بارندگی 35 ایستگاه هواشناسی طی دوره زمانی 1361 تا 1391 در استان اصفهان استفاده گردید. ابتدا میانگین بارندگی برای هر ایستگاه در دوره زمانی مورد پژوهش محاسبه شد و جدول اطلاعات توصیفی با استفاده از موقعیت ایستگاه ها و میانگین بارندگی هر ایستگاه تشکیل گردید. سپس با استفاده از نرم افزار Arc GIS میان یابی بارش با استفاده از مدل های دایره ای، کروی، توانی و گوسی انجام گردید. برای تعیین دقت مدل های مورد مطالعه از معیار خطای RMS استفاده گردید. نتایج نشان داد که مدل توانی دارای کم ترین خطا با مقدار RMS=53/1 می باشد. سپس نقشه بارندگی استان اصفهان با استفاده از مدل توانی تهیه گردید که براساس آن، مناطق شرقی استان اصفهان از بارندگی کم تری نسبت به مناطق غربی دریافت می کنند. به همین دلیل این مناطق حساسیت بیش تری نسبت به کم آبی و تنش آب دارند لذا در برنامه های مدیریت آب و سیاست گذاری ها باید در اولویت قرار گیرند.

میانیابی، کریجینگ، واریوگرام، نقشه بارندگی، زمین آمار