امیر میرزایی موسی وند - دانشجوی دکتری مرتعداری دانشگاه محقق اردبیلی، دانشکده فناوری کشاورزی و منابع طبیعی،
اردوان قربانی - دانشیار دانشگاه محقق اردبیلی، دانشکده فناوری کشاورزی و منابع طبیعی، *نویسنده مسئول
محمدعلی زارع چاهوکی - دانشیار دانشگاه محقق اردبیلی، دانشکده فناوری کشاورزی و منابع طبیعی،
فرشاد کیوان بهجو - استاد گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

این تحقیق در منطه ای با مساحت حدود 1500 هکتار در شرق شهرستان خلخال صورت گرفت، نمونه های گیاهی مشاهده شده در منطقه طی فصل رویشی جمع آوری و براساس روش های متداول تاکسونومی گیاهی با استفاده از منابع فلور مختلف و سایر منانبع شناسایی، تیره، جنس و گونه هر یک از آن ها تعیین گردید. نتایج نشان داد که بزرگ ترین خانواده ها از لحاظ تعداد گونه؛ گرامینه (Poaceae) با 15 گونه (20/27 درصد)، نعنائیان (Lamiaceae) با 12 گونه (16/22 درصد)، پروانه آسا (Fabaceae) با 10 گونه (13/51 درصد)، کاسنی (Asteraceae) و 9 گونه (12/16 درصد) و شب بو (Brassicaceae) با 4 گونه (5/41 درصد) می باشند. از نظر شکل زیستی 53/42 درصد همی کریپتوفیت، 30/14 درصد تروفیت، 10/96 درصد کامفیت، 5/48 درصد ژئوفیت و 1/37 فائروفیت، نتایج بررسی های پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه مورد مطالعه نشان داد که اکثر گونه های آن (69 درصد) مربوط به ناحیه ایرانی- تورانی می باشند.

فلور، شکل زیستی، پراکنش جغرافیایی، خلخال