سهیلا مهربخش - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری موسسه آموزش عالی دیلمان، گیلان ، ایران
مریم دانش شکیب - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری موسسه آموزش عالی دیلمان، گیلان ، ایران
امیررضا کریمی آذری - استادیارگروه معماری، دانشکده معماری وهنردانشگاه گیلان، گیلان، ایران
رضا پرویزی - مربی، عضوهیات علمی موسسه آموزش عالی دیلمان، گیلان، ایران

امروزه با هجوم وسیع وگسترده مردم وپدیده مهاجرت به شهرها ، با نام رفاه بهتر ، صنعتی شدن سریع را به همراه داشته که این خود ساخت وسازهای شتابان را به ارمغان داشته ولطمه های زیانباری را بر طبیعت وبستر زیست محیطی انسان وارد آورده است . نابودی منابع زیست محیطی وبه مخاطره انداختن یکی از عمده مسائلی است که امروزه در محافل علمی وپژوهشی به میان می آید ماشینی شدن فرایندهای زندگی در همه عرصه ها ، دوری انسان ها را از هم درپی داشته است رفتار شهروندی در برخوردهای ناصحیح با محیط زیست عامل مهم واثر گذار در به مخاطره افتادن زیست بوم طبیعی است .پیاده روی ، بهترین روشی است که انسان همواره میتواند با چشم اندازهای محیطی درتقابل وبا افراد دیگر در تعامل اجتماعی همگام باشد مسیرهای پیاده مدار یکی از روش های است که حذف اتومبیل را به همراه دارد با شرط تغییر کاربری خیابان های اصلی وپرتردد دراین مقاله با روش تحلیلی وتوصیفی وبا بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای ومیدانی در جهت ارتقاء سطح کیفی وکمی مسیر خیابان اصلی به طرح پیاده محور هستیم که این کنکاش می تواند رهیافتی باشد در مسیر افزایش تعاملات اجتماعی وسلامت زیست محیطی خیابان فردوس سنندج که یکی از مهم ترین مسیرها وشاهراه اصلی ارتباطی بین همه مسیرها می باشد وبا حذف برخورد خودرو دراین مسیر می توان گام های اساسی در زمینه پایداری محیطی برداشت

پیاده مداری ، تعاملات اجتماعی ، پایداری محیطی ، سنندج